Ποιος εφηύρε την λάμπα;

Η λάμπα εφευρέθηκε από τον Thomas Edison το 1879.

Ο εφευρέτης Thomas Edison μπήκε στον αγώνα το 1878 για να δημιουργήσει τον καλύτερο λαμπτήρα.Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, έχοντας εργαστεί για το έργο για αρκετούς μήνες, δήλωσε στις εφημερίδες: "Έλυσα το πρόβλημα του ηλεκτρικού φωτός!"

Η ομάδα του Edison άρχισε να παρατηρεί τα πρώτα αποτελέσματα.Σε ένα πείραμα του κάηκε ένα λεπτό νήμα άνθρακα για 13 ώρες.Δοκιμάστηκαν οργανικά υλικά με βάση άνθρακα και το ιαπωνικό μπαμπού ψηφίστηκε ως το καλύτερο. Μέχρι το τέλος του 1880, οι ίνες μπαμπού από καύση είχαν καεί για σχεδόν 600 ώρες.

Οι επιστήμονες ήξεραν ότι αν πάρουν μερικά υλικά και διατρέχεται αρκετό ηλεκτρικό ρεύμα μέσω αυτών θα θερμανθούν. Σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία θέρμανσης, αρχίζουν να λάμπουν. Το πρόβλημα με αυτήν τη μέθοδο ήταν ότι με παρατεταμένη χρήση, το υλικό θα μπορούσε να εκραγεί σε φλόγα ή να λιώσει.

Οι εφευρέτες συνειδητοποίησαν ότι ο μόνος τρόπος να τους κρατήσει από τη φωτιά ήταν να τους κρατήσει μακριά από το οξυγόνο.

Το οξυγόνο είναι απαραίτητο συστατικό στη διαδικασία καύσης. Δεδομένου ότι το οξυγόνο περιέχεται στην ατμόσφαιρα, ο μόνος τρόπος για την αποφυγή πυρκαγιάς ήταν να κλείσουν τον καυστήρα σε γυάλινο δοχείο ή "λάμπα".

Όπως αποδείχθηκε, η δήλωση του Έντισον ήταν πρόωρη. Είχε μόνο μια ιδέα πώς να λύσει το πρόβλημα των ηλεκτρικών λαμπτήρων πυρακτώσεως. Ο Έντισον σκέφτηκε ότι θα λύσει το πρόβλημα δημιουργώντας έναν ευαίσθητο στη θερμοκρασία διακόπτη στη λάμπα που θα σβήσει όταν η θερμοκρασία ήταν πολύ υψηλή. Ήταν μια καλή ιδέα, αλλά δεν λειτούργησε. Για να διατηρηθεί η λάμπα αρκετά κρύα, οι διακόπτες έκλειναν πολύ γρήγορα.

Το 1879, ο λαμπτήρας πυράκτωσης του πλατίνα του Edison παρουσιάστηκε για πρώτη φορά. Ένα χρόνο αργότερα, του δόθηκε ένα άλλο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα μοντέλο με ανθρακονήματα που έτρεχε για 40 ώρες. Επιπλέον, συνέβαλε συγκεκριμένα στην κατασκευή ενός λαμπτήρα πυρακτώσεως, δημιουργώντας μια βάση, μια πρίζα και έναν διακόπτη.

Λαμπτήρας πυράκτωσης του Thomas Edison